Sunday, December 28

เจอรูปที่หายไป

เมื่อวานนี้ (21 ธค 2008) ผมกับแมรี่ได้ค้นพบสิ่งที่น่าตื่นเต้นสำหรับเราสองคนมาก นั่นคือ รูปตอนที่เราไปฮันนีมูนที่ยุโรปสามเดือน สมัยเมื่อเกือบแปดปีที่แล้ว ที่ว่าเป็นสิ่งค้นพบที่น่าตื่นเต้นก็เพราะว่า เราสองคนเสียใจคิดว่ารูปเหล่านั้นสาบสูญไปอย่างถาวรแล้ว เพราะเก็บรูปไว้ในคอมพิวเตอร์ Apple ของแมรี่  และคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นถูกขโมยไปตอนเรากลับจากฮันนีมูนมาอยู่อเมริกาแล้ว ข้อมูลสำคัญๆ เกี่ยวกับงานของแมรี่ก็หายไปด้วย แมรี่ร้องไห้ไปเป็นอาทิตย์

เราเช่ารถคันหนึ่งแล้วก็วิ่งทั่วยุโรปสามเดือน ค่ำไหนนอนนั่น ใช้จ่ายแบบประหยัด กินแมกโดนัลด์บ่อยมาก ดีที่แม้ปิดสี่เดือน (ฤดูการแสดงของวงอาชีพอเมริกันแค่แปดเดือนต่อปี) แต่ก็ยังมีเงินเดือนเข้ามาตลอด  ชอบงานนี้ก็ตรงนี้แหละ ที่ทำงานแมรี่ก็ให้หยุดงานได้ เพราะเจ้านายแมรี่รักเขามาก (แต่ไม่ให้เงินเดือนตอนหยุดนะ)  เที่ยวฮันนีมูนครั้งนั้นสนุกมาก ได้เห็นเมืองที่ไม่ค่อยเหมือนใคร ในยุโรปนั้น แม้เมืองเล็ก ๆ ก็น่าสนใจมากเพราะมีประวัติศาสตร์ยาวนาน และมีสถาปัตยกรรมที่น่าสนใจ มีเรื่องราวของมัน

ปารีส ประมาณปี ค.ศ. 2001


เมืองหนึ่งในสเปน จำชื่อไม่ได้แล้ว เป็นเมืองท่าเรือ สังเกตว่าผมใส่เสื้อตัวเดิม เพราะเดินทางไม่อยากเอาของไปเยอะ

มีครั้งหนึ่งที่เราไปดูคอนเสิร์ตด้วยกันในเทศกาลดนตรีในเมืองซาร์ลสเบิร์ก ประเทศออสเตรีย คอนดักเตอร์ที่แสดงก็มีชื่อเสียงพอสมควร คนในวงการรู้จักดี ชื่อ Roger Norrington ค่อนข้างจะบ้าๆ บ๊อง ๆ เล็กน้อย (จริง ๆ ไม่น้อย  มากเลย) ชอบพูดตลกเวลาซ้อม และทำท่าตลก ๆ บ๊อง ๆ เวลาคอนดักท์ ประเด็นที่จะเล่าคือ เขาพยายามมาจีบแมรี่ตอนลับตาผม แล้วยังมาถามแมรี่ว่า คอนดักเตอร์แฟนยูน่ะ เก่งไหม (ตอนนั้นผมยังไม่ค่อยมีชื่อเสียง เขาไม่รู้จักผม แต่ผมรู้จักเขา) 



แมรี่ ในชายหาดในยุโรป (ที่ไหนจำไม่ได้แล้ว) ตอนนั้นเธอย้อมผมเป็นสีอ่อน ปกติสีผมแมรี่เป็นสีน้ำตาล

4 comments:

ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้ said...

คุณบัณฑิต ค่ะ หนูชื่อ กั้ง อายุ 16 หนูชอบคุณบัณฑิตมาก ๆ หนูไม่มีโอกาสได้เจอคุณเลย เพราะ หนูอยู่ขอนก่น หนูเคยไปหาคุณอยู่ที่นึง แต่คุณไม่อยู่ ความฝันชิ้นแรกของหนูก็คือ ได้เจอกับคุณบัณฑิต ชิ้นที่สอง นักกีฬาลีลาศระดับโลก ซึ่งความฝันชิ้นที่สองของหนูจะไม่เกิดขึ้น ถ้าหนูไม่ได้อ่านหนังสือของคุณ หนูจะติดต่อคุณได้ทางไหนบ้างค่ะ

ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้ said...

คุณบัณฑิตค่ะ หนูกั้งนะค่ะ กั้งอยากให้คุณบัณฑิตไปดูกั้งแข่งจังเลย
วันที่ 18-19 นี้ กั้งส่งเมลที่คุณถามหนูแล้วนะค่ะ

Little Girl@Big Dream said...

ME too...

I read your books and watched many show that you went to.

I am a student in USA, and my highest dream is to develop our country.

You are my inspiration, I read your story and you really inspire me to do what I always want to do which is to do a business(import thai food to USA).
How can I contact you?
Can you be my mentor please?
I am willing to do the work to accomplish my dream.
Will you be interested to be a mentor of a thai young generation?

WWW said...

สวัสดีค่ะ ชื่อนุ้ยนะคะ
ดีใจมากที่ได้เห็นคุณบัณฑิตคอนดักต์ในงานคอนคอนเสริ์ตวันพ่อ หน้าลานพระบรมรูป วันที่5-13ธันวา 2552ที่ผ่านมา
นุ้ยได้ขึ้นร้องกับคุณแมรี่และพี่ปุ้ม พงษ์พรหม และเหล่าศิลปินด้วย เป็นเกรียติมากๆ
แถมช่วงพักเบรก ยังได้ยืนคุยกับคุณแมรี่ด้วย คุณแมรี่ น่ารักมาก (คุณแมรี่อาจจะจำนุ้ยได้ค่ะ นุ้ยคนที่นิสัยต้องๆ ตาโตๆ ฮ่าๆ) เล่าให้คุณแมรี่ฟังว่าเคยส่งเมลล์มาชื่นชมผลงานคุณบัณฑิตและก็ได้อีเมลล์กลับอย่างเร็วจี๋ ขอบคุณนะคะ

ได้ข่าวจากคุณแมรี่ว่า มกราคม ปีหน้า จะมีคอนเสริ์ต ที่คุณแมรี่ได้ขึ้นร้องด้วย

ไว้จะติดตามเวลาวันที่แสดง แล้วจะหาโอกาสเข้าไแดู พร้อมขอลายเซ็นต์อัลบั้ม บุพเพสันนิวาส นะคะ

นุ้ยค่ะ wiriyapa@gmail.com